Lata 80. w Polsce pamiętam jako Czas Wielkiej Szpetoty. Brudne kolory, asfalty, smoły, wstrętne zapachy, złe smaki, brzydkie ubrania. A jednak mózg to sentymentalny fałszerz; z margaryny by zrobił magdalenkę. Betonowe ugory ewoluują powoli w prześliczny ogród dzieciństwa. Mlecze i pokrzywy zamieniają się w piękne kwiaty, rzędy betonowych brył w schludne, nie tak znowu brzydkie bloki, plamy benzyny na asfalcie w małe prywatne tęcze. Zaraz będziemy za tym wszystkim płakać. Już nigdy nie będzie takich blokowisk, już nigdy nie będzie takich pawilonów. Album Mikołaja Długosza z PRL-owską fotografią pocztówkową tylko nas w tym przekonaniu utwierdza, zabierając nas do harmonijnej, technikolorowej, zalanej słońcem Polski lat 70. i 80.
Dorota Masłowska